De lichaamstaal van een Blue Monkey

Sinds vier jaar wordt er - naar een idee van Jet Crielaard - in de Haagse Kunstkring gedicht bij werken van de jaarlijkse tentoonstelling ('Tableau') van leden van de afdeling beeldende kunst. De dichters zijn lid van de afdeling letteren, theater en film. Er wordt een boekje gemaakt van de gedichten naast een foto van het gekozen kunstwerk. De presentatie van editie 2012 ('Woord uit Beeld') vond plaats op tweede pinksterdag, 28 mei. Ik las mijn bijdrage voor en werd direct erna aangesproken door de man in het wit naast me, die ik tot dat moment niet kende: "That's my monkey!" (Peter van Sambeek heeft dertig jaar in de Verenigde Staten gewoond). Wie ik toen ook nog niet kende was zijn vrouw Francine, die de voordracht bleek te hebben gefilmd.

Hier vind je het filmpje, hieronder een afbeelding van de tekening en daaronder het gedicht. De bundel Woord uit Beeld, met alle gedichten + kunstwerken, kun je voor een bescheiden bedrag kopen bij de Haagse Kunstkring, Denneweg 64, op een van de mooiste plekjes van Den Haag, waar je hoe dan ook eens binnen moet lopen. Voor een tentoonstelling, een lezing, voorstelling of concert. We zijn van alle markten thuis daar aan de Denneweg.

Peter van Sambeek, Blue Monkey

Lichaamstaal

Wat maakt dat de hand die streelde

een hand is geworden die slaat?

Wat maakt vingers zo kwaad

dat ze zich sluiten, kracht zetten, uithalen?

De zonde is allang vergeten, de straf

smeult nog in een zware kop.

Er is iets gebeurd, iets wat niet

kan worden herroepen. Nu schuilt het

als buit onder poten die weten

en woont in een moedeloos lijf.