29-04-2020

Binnen

En toen leefden we ineens in tijden van corona en kreeg een woord als 'binnen' de specifieke, beperkende lading 'thuiszitten'. Ik mopperde er wat over in de Poëziewerkplaats, die online verder werkte in plaats van in Delft en in het Haagse literatuurprogramma Het Woordenrijk, dat niet meer uit de studio van Den Haag FM kwam, maar thuis werd gemaakt en als podcast uitgezonden. Besloot toen dat dat gemopper nergens toe diende en maakte voor het lockdownproject van de Haagse Kunstkring een filmpje van het gedicht ‘Door het raam’ dat over ‘binnen’ gaat, waarbij 'binnen' had moeten staan voor 'binnen het hoofd' en dat nu lijkt te gaan, of misschien wel gewoon gaat, over binnen zitten. Ben er toch nog niet uit. Ingesnoerde bewegingsvrijheid, soit. Wie het begrijpt, accepteert het en dansen kan ik ook in mijn kamer. Ingesnoerde taal, lastig. Maar ook dat gaat over.

DOOR HET RAAM

Maak je over mij geen zorgen.
Het gaat me goed hierbinnen.
Tijd (verleden en voltooid)
houdt me gezelschap.

Kijk, hier: een groot en onverwacht
geluk dat met een oogopslag begon,
mijn weerstand zacht volhardend brak,
verdwijnen moest en is gebleven.

Of nee, opnieuw veroverd is. Allang. Voorgoed?
Zolang ik adem heb en ruimte in het hoofd.
Geen zorgen, maar wat fijn om je te zien.
Nog even zwaaien?