01-10-2013

Oktover

In 1980 stapte ik van het leraarschap over naar de afdeling projecten van wat toen NOVIB-Gast aan Tafel heette. Hoofd van de afdeling was een jonge, briljante man die met zijn gezin het Chili van Pinochet was ontvlucht. Zijn Latijns-Amerikaanse tongval maakte van oktober steevast oktover, wat voor mij de magie van die maand aanzienlijk verhoogde.
Het was oktover in 2005 toen ik voor het laatst een strandwandeling maakte met mijn oud-Novibcollega en vriendin Clara. Kort daarna zorgden uitzaaiingen en de gevolgen van bestralingen ervoor dat haar wereld steeds kleiner werd, tot ze het in 2010 moest opgeven. Afgelopen zondag was haar geboortedag.
Een moment van die wandeling legde ik vast, nog zonder te weten dat het de laatste zou zijn. Ik zet het hier neer als herinnering aan twee bijzondere mensen in mijn leven: Rodrigo die allang weer in Chili is en daar nog heel veel heeft gedaan, en Clara die tot het laatst alles deed wat ze kon.


Tijd, plaats

oktober schreef de kalender
maar warmte wilde niet wijken
we hadden op het strand gelopen
dronken er koffie

rondom ons braken mannen
het terras waarop we zaten af
krimpend eiland zomer
in zee van herfst: wij twee