Spiegelen

Hoog tijd om dit verwaarloosde blog weer eens te verversen. Mijn dichtersleventje kabbelt voort: goede sessies met dichterswerkgroep Divers, af en toe ergens voordragen, nog altijd gedoe met voormalig uitgever - steeds als ik denk dat we het ergste nu wel gehad hebben, blijkt het nog een graadje erger te kunnen - en me het hoofd breken over opdrachten. Op het eerstkomende optreden, bij Werkstudio Kunstproef in Leiden, verheug ik me omdat het nieuw voor me is: met een aantal andere dichters onderdeel vormen van een tentoonstelling. We dragen tussen 13 en 18 uur op elk heel uur voor.
Thema van de tentoonstelling is 'Mijn huid' en ons werd gevraagd of we al een gedicht hadden over dat onderwerp. Dat heb ik niet, maar 'Spiegel' past er denk ik wel goed in. Die wordt het dus. En dan maar zien of er behalve van voordragen ook iets van schrijven komt. Spannend.

Spiegel

Andreus opgeslagen:
De andere gezichten zijn moeilijk
te geloven
Geloofde hij de spiegel meer?
Te veel zag hij -
hij sloeg hem stuk

Ik alleen woon in mijn huid,
de ander is iets wat ik aanneem
Ik ben iets wat de ander aanneemt,
neem ik aan

En de spiegel?
De spiegel liegt mij
De dichter die zich blootschrijft
laat mij mezelf zien

zoals alleen de ander kan

Uit: Vleugels van cement