Het was oktover in 2005 toen ik voor het laatst een strandwandeling maakte met mijn oud-Novibcollega en vriendin Clara. Kort daarna zorgden uitzaaiingen en de gevolgen van bestralingen ervoor dat haar wereld steeds kleiner werd, tot ze het in 2010 moest opgeven. Afgelopen zondag was haar geboortedag.
Een moment van die wandeling legde ik vast, nog zonder te weten dat het de laatste zou zijn. Ik zet het hier neer als herinnering aan twee bijzondere mensen in mijn leven: Rodrigo die allang weer in Chili is en daar nog heel veel heeft gedaan, en Clara die tot het laatst alles deed wat ze kon.
Tijd, plaats
oktober schreef de kalender
maar warmte wilde niet wijken
we hadden op het strand gelopen
dronken er koffie
rondom ons braken mannen
het terras waarop we zaten af
krimpend eiland zomer
in zee van herfst:
wij twee
krimpend eiland zomer