Twins

Twee zijn ze nu, de dochters van mijn zwager Peter en zijn Ierse vrouw Caroline. Twee en om op te vreten. Een tweejarige, tweetalige tweeling. Voor ze werden geboren, vroeg Peter, zelf dichter, aan een aantal bevriende schrijvers en dichters om iets te maken voor zijn nageslacht-in-wording. Dat het meisjes zouden zijn wist ik toen nog niet. Toen ik mijn gedicht af had, merkte ik dat ik onbewust had gedacht aan die andere tweeling uit mijn familie, de stoere Binq en Lev. Het is nogal vanuit de mannelijke psyche gedacht. Maar ook meisjes meten hun kracht. In alle talen.

To be twins

(for twins to be)

Ik droomde dat ik mezelf zag.

Niet in een spiegel, maar zoals je

een ander ziet. Ik zag en werd gezien. 

Zo is het, denk ik, als je samen uit één schoot

geboren wordt. Of is het juist een levenslange

strijd om de seconden, het bord linzen?

Liever als twee hondjes samen spelen, a Portrait

of the Artist as Two young Dogs. Kwispelend

de dagen in, slapen in dezelfde mand.

 O zeker, meet je kracht, ga het gevecht aan.

Neem jezelf en neem elkaar de maat. Maar weet:

je hoeft je hand maar uit te steken en je vindt jezelf.

Saskia en Laura, toen nog 1, met hun oma, mijn schoonmoeder Jacqueline, kort voor ze overleed, augustus 2012